Iran, women’s rights and freedom: A foreign woman’s first-hand experience
By: Humaira Ahad
தெஹ்ரான், கம்பீரமான பனிபடர்ந்த மலைகளால் சூழப்பட்ட ஒரு அழகான மற்றும் பரபரப்பான நகரம், பழமையான வில்லாக்கள் மற்றும் புதிய வானளாவிய கட்டிடங்களால்
சூழப்பட்ட மரங்கள் நிறைந்த சோலை போல் காட்சியளிக்கும் பாதைகள், நவீன மற்றும் பாரம்பரியமான ஒன்றுடன் ஒன்று
ஒத்திசைந்துள்ளது - தெஹ்ரான் கனவுகளின் நகரம்.
இது ஒரு முக்கிய இடம், என்னைப் போன்ற வெளிநாட்டவர்களுக்கு வீட்டிலிருந்து ஒரு
அற்புதமான மாற்று வீடு. வரலாறு மற்றும் பாரம்பரியத்தில் மூழ்கிய நகரம்.
தெஹ்ரானைப்பற்றி இன்னும் ஏராளமாக சொல்லலாம்.
நான் இரண்டு ஆண்டுகளுக்கு முன்பு இந்த மயக்கும் நகரத்திற்கு
வந்தேன், உயர்கல்வியைத் தொடரவும்,
ஆன்மீகத்தைப் படிக்கவும், வரலாறு மற்றும் அரசியலைப்
புரிந்துகொள்வதற்காகவும், அவற்றுக்கு இந்த
இடம் மிகவும் பிரபலமானது. (இன்னும் ஏராளமான மாணவர்கள் உலகின் வெவ்வேறு நாடுகளில்
இருந்தும் இங்குவந்து பலவேறு துறைகளிலும் உயர்கல்வி கற்கின்றனர்).
இந்த இடம் எனக்கு புதிய கண்ணோட்டத்தை அளித்தது, என் வாழ்க்கையையும் வாழும் கலையையும்
வளப்படுத்தியது. அது என்னை ஒரு நபராகவும் ஆராய்ச்சியாளராகவும் மாற்றியது, மேலும் முக்கியமாக என்னை ஒரு முற்போக்கான
பெண்ணாக மாற்றியது.
இந்த நகரைப் பற்றி அறிந்துகொள்ள இன்னும் நிறைய இருக்கிறது.
இந்த நிலம் அதன் அழகான பூக்களுக்கு பெயர் பெற்றது. பல வண்ணங்களில் அவை பூத்துக் குலுங்கும் அழகே தனி. எவரும்
அவற்றை சீண்டுவது கிடையாது, பாதுகாக்கப்பட்ட
ஒன்றாக கருதி பராமரிக்கின்றனர். ஒரு பெண்ணாக அதை
உணர்வு பூர்வமாக ரசிக்கின்றேன்.
நான் இப்போது எனது இரண்டாவது வீடாக கருதும் ஈரான் எப்போதும்
உலக செய்தி அரங்கத்தில் இருக்கும், பெரும்பாலும்
தவறான காரணங்களுக்காக. மேற்கு நாடுகளுடன் மோதல், அமெரிக்க பொருளாதாரத் தடைகள், அணுசக்தி திட்டம், இஸ்ரேல் ஆட்சி நாசவேலைகள் போன்றவை.
கடந்த ஒரு மாதமாக, ஈரானிய இளம் பெண் ஒருவர் போலீஸ் காவலில் இறந்ததைத் தொடர்ந்து, ஈரானில் பெண்களின் உரிமைப் பிரச்சினை திடீரென
உலகத்தின் கற்பனையைப் பிடித்தது.
அமெரிக்காவிலும் ஐரோப்பாவிலும் நடக்கும் மொத்த மனித உரிமை
மீறல்களை கண்டும் காணாத மேற்குலகில் மனித உரிமை சாம்பியனாகக் கூறிக்கொள்பவர்கள்,
தடயவியல் அறிக்கை உட்பட அனைத்து ஆதாரங்களும்
அந்த கூற்றுகளை மறுத்தாலும், ஈரானிய
அதிகாரிகள் அந்தப் பெண்ணைக் கொன்றதாக குற்றம் சாட்டுகின்றனர்.
ஒரு வெளிநாட்டவராகவும் ஒரு பெண்ணாகவும் எனது அனுபவத்தைப்
பகிர்ந்து கொள்கிறேன். உண்மையைச் சொல்வதானால், நான் மிகுந்த நம்பிக்கையுடன் இந்த நாட்டிற்கு வந்தேன்,
பிரதான ஊடகங்களில் ஈரான் நாட்டைப் பற்றிய
எதிர்மறையான கவரேஜ் மற்றும் பரவலான தவறான தகவல்கள் இருந்தபோதிலும், அந்த நம்பிக்கைகள் சிதையும் படியான எதையும்
நான் இதுவரை காணவில்லை.
நான் எனது ஆய்வு பயணத்தை புனித நகரமான மஷ்ஹத்தில் இருந்து
தொடங்கினேன், அங்கு நான்
நினைத்ததை விட எனது இருப்பு மிகவும் புனிதமானது. இமாம் ரீஸா சன்னதியில்
மணிக்கணக்கில் அமர்ந்து, ஆன்மீகம் முதல்
தபோதைய நிலவரங்கள் வரை பல்வேறு விஷயங்களில், வெவ்வேறு
பின்னணியில் உள்ள பெண்களிடம் உரையாடுவேன்.
நான் ஒரு "முற்போக்கு" சமூகத்தில் இருந்து
வந்தாலும், ஒரு பெண் தன்னைப்
பாதுகாத்துக் கொள்வதில் கவனமாக இருக்க வேண்டும் என்ற கருத்துடன் நான் மிகவும்
பாதுகாப்பான சூழலிலேயே வளர்க்கப்பட்டேன். வேறொரு நகரத்திற்கு தனியாகப் பயணம்
செய்வது, அல்லது மாலை அல்லது இரவு
நேரங்களை வீட்டின் எல்லைக்கு வெளியே செலவிடுவது எப்போதும் கேள்விக்குறியாக
இருந்தது.
நான் ஈரானுக்கு வந்தபோது முன் சொன்ன அனைத்தும் என் மனதில்
இருந்தன, ஆனால் கடந்து செல்லும்
ஒவ்வொரு நாளும் எனது அச்சம் தவறானது என்று நிரூபிக்கப்பட்டது. நிலா வெளிச்சம்
எல்லாவற்றையும் மூடிய பிறகும், பயமின்றி தனியாக
வெளியே செல்ல என்னால் முடியும். பெண்கள் முழு சுதந்திரத்துடன் சுற்றித் திரிவதைப்
பார்ப்பது இன்ப அதிர்ச்சியாகவும், மகிழ்ச்சியாகவும்
இருந்தது.
எல்லா வயது பெண்களும் திறந்த வெளியில் சுதந்திர காற்றை சுவாசிக்கும்போது
எதேச்சாதிகாரக் கண்கள் அல்லது கரடுமுரடான கரங்கள் குறுக்கிடுவது இல்லை என்பதை நான்
படிப்படியாக உணர்ந்தேன்.
நான் உலகம் முழுவதும் பயணித்தவள் அல்ல என்றாலும், அதைப் பற்றி நிறைய படித்திருக்கிறேன். எனக்கு
வெவ்வேறு நாடுகளைச் சேர்ந்த நண்பர்கள் உள்ளனர், நாங்கள் அடிக்கடி கலாச்சாரங்கள், சுதந்திரங்கள் மற்றும் வாழ்க்கை முறை பற்றி விவாதிப்போம்.
அவர்களின் வாழ்க்கையை எனது தாயகத்தில் உள்ள பெண்களின் வாழ்க்கையோடும் இங்கு
ஈரானில் உள்ள பெண்களின் வாழ்க்கையோடும் ஒப்பிட்டுப் பார்த்தேன்.
ஈரானில் உள்ள பெண்கள் மேற்கத்திய உலகில் உள்ள பெண்களை விட
பல்வேறு வழிகளில் புரட்சிகர சிந்தனை வளர்ச்சியில் மிகவும் உயர்வாக இருப்பதை நான்
கண்டேன்.
ஈரானில் குடும்ப வாழ்க்கை மற்றும் கோவிட்-19 தொற்றுநோய் கால அனுபவம் பற்றி மேலும் அறிய நான்
எப்போதும் ஆர்வமாக இருந்தேன், ஒரு ஈரானிய
வீட்டில் சில காலம் வசிக்கும் சந்தர்ப்பம் கிடைத்தது. உள்ளூர் கலாச்சாரம் மற்றும்
ஈரானியரின் விருந்தோம்பலை நெருக்கமாக அனுபவிக்கவும் எனக்கு அது வாய்ப்பளித்தது.
குறைந்தபட்சம் இரண்டு கலாச்சாரங்களை மிக நுணுக்கமாக
ஒப்பிட்டுப் பார்க்கும் சுதந்திரம் (எனினும் என் மனதில் வெளிநாட்டு நண்பர்களுடனான
தொடர்பு காரணமாக பல கலாச்சாரங்களை ஒரே நேரத்தில் ஒப்பிட்டுப் பார்க்கிறேன்),
நான் நினைத்ததை விட இங்கு பெண்கள் சுதந்திரத்தை
அனுபவிப்பதைக் கண்டேன்.
ஒரு பாரம்பரிய ஈரானிய வீட்டில், ஒரு பெண் உயர்ந்த அந்தஸ்தைக் கொண்டிருக்கிறாள். அவளுக்கு
உரிமைகள் வழங்கப்பட்டுள்ளன, அவள்
கருத்துக்களுக்கு மதிப்பளிக்கப்படுகிறது, மேலும் முஸ்லிம் உலகம் உட்பட பல நாடுகளில் போல் ஈரானில் பெண்கள் ஒரு பண்டமாக
கருதப்படுவதில்லை.
சில முஸ்லிம் நாடுகளில் உள்ள பெண்கள் சமூகத்தைப் பற்றிப்
பேசாமல், தங்கள் சொந்த வீட்டில்
தமது நிலைக்காக போராடுவதை நாம் அறிவோம். ஆனால், இந்த நாட்டில் கதை வேறு.
இங்குள்ள பெண்களும் ஆண்களுக்கு இணையாக பல்வேறு துறைகளில்
தீவிரமாக ஈடுபடுவதை நான் பார்த்திருக்கிறேன். இந்த நாட்டில் பெண்களின் கல்வியறிவு
விகிதம் 99.3 சதவீதமாக உள்ளது,
இது மேற்குலகின் பல நாடுகளை விட அதிகமாகும்.
பெண்கள் சந்தைகளில் பொருட்களை விற்பதையும், அலுவலகங்களில் வேலை செய்வதையும், கைவினைப் பொருட்கள் மற்றும் கலைப்படைப்புகளுடன்
கூடிய பட்டறைகளில் பிஸியாக இருப்பதையும், பல்கலைக்கழகங்களில் படிப்பதையும் கற்பிப்பதையும் சர்வசாதாரணமாகக் காணலாம்.
புள்ளிவிவர அறிக்கையின்படி, அரச
பல்கலைக்கழகங்களில் படிக்கும் மாணவர்களில் 56 சதவீதம் பேர் பெண்கள். மாறாக, அமெரிக்காவில் இந்த எண்ணிக்கை 39 சதவீதமாக உள்ளது.
மேற்கத்திய ஊடகங்களில் நீங்கள் கேட்பதற்கு மாறாக, பல ஈரானிய பெண்கள் அரசியல் மற்றும் கொள்கை
உருவாக்கம் துறையில் முக்கிய பதவிகளை வகிக்கின்றனர். முக்கியமாக, 1000க்கும் மேற்பட்ட பெண்கள் நீதியை
நிர்வகிப்பதற்காக நீதிபதிகளாக பணியாற்றுகின்றனர்.
நான் பார்த்து, அனுபவத்தின்
ஊடாக அறிந்த ஈரான் இஸ்லாமிய குடியரசு மக்கள், சமூக அந்தஸ்து மற்றும் பாலினங்களுக்கு இடையே சமத்துவம்,
சுதந்திரம் மற்றும் சமூக நீதியை
ஊக்குவிக்கிறது. மேற்குலகின் திரிபுபடுத்தப்பட்ட ஊடக அறிக்கைகளுக்கு மாறாக
இஸ்லாத்திற்கும் பெண்களின் உரிமைகளுக்கும் இடையில் எந்த மோதலும் இல்லை. இஸ்லாம்
பெண்களை சிறையில் அடைக்கவில்லை மாறாக விடுதலை செய்கிறது.
சுதந்திரம், பெண்கள் உரிமைகள்
மற்றும் ஜனநாயகத்தை ஏற்றுமதி செய்வதற்கான மேற்கத்திய போலி முயற்சிகள் பேரழிவு
என்பதை நிரூபித்துள்ளன. இது
ஆப்கானிஸ்தான் மற்றும் ஈராக் போன்ற இடங்களில் காணப்படுகிறது, அங்கு மேற்கத்திய படையெடுப்புகள் அழிவை மட்டுமே
ஏற்படுத்தியது.
அந்த நாடுகளில் பெண் "விடுதலை" என்பது கூறப்பட்ட
நோக்கங்களில் ஒன்றாகும். அழிவுகரமான போர்களுக்குப் பிறகு பெண்களின் போலி விடுதலையை
அனைவரும் அங்கு பார்க்கக்கூடியதாக உள்ளது.
குறிப்பிட்ட நாடுகளில் திணிக்கப்பட்ட போர்கள் பெண்களின்
உரிமை மீறல்களையும் மற்றும் இஸ்லாமோஃபோபியாவின் தீப்பிழம்புகளையும் தூண்டியது.
முஸ்லிம் பெண்கள் ஒடுக்கப்படுவதாகவும், அவர்களுக்கு விடுதலை தேவை என்றும் கூறியவர்கள், அவர்களின் சொந்த விருப்பங்களைச் செய்வதற்கும், தங்கள் மதத்தை சுதந்திரமாகப் பின்பற்றுவதற்கும்,
அவர்களின் அடையாளத்தை கண்ணியத்துடன்
நிலைநிறுத்துவதற்கும் உரிமை மறுக்கப்பட்டது.
ஹிஜாப் பெண்களை ஒடுக்குகிறது, அதனால் அவர்கள் விடுவிக்கப்பட வேண்டும் என்ற கருத்து
யதார்த்தத்திலிருந்து வெகு தொலைவில் உள்ளது. அமெரிக்காவைத் தளமாகக் கொண்ட
மானுடவியலாளர் Saba Mehmood தனது ஆய்வு
புத்தகமான ‘Politics of Piety’ இல், எகிப்தில் உள்ள Piety Movement எகிப்திய சமூகத்தின் மேற்கத்தியமயமாக்கலுக்கு
எதிராக ஹிஜாபின் கொள்கைகளை எவ்வாறு நிலைநிறுத்தியது என்பதைப் பற்றி
விவாதிக்கிறார்.Saba Mehmood
பாலஸ்தீனிய-அமெரிக்க மானுடவியலாளர் Lila Abu-Lughod தனது 'முஸ்லிம் பெண்களுக்கு சேமிப்பு அவசியமா' என்ற புத்தகத்தில் இவ்வாறு எழுதுகிறார்: "நான்
எகிப்தில் 20 ஆண்டுகளுக்கும் மேலாக
களப்பணி செய்து வருகிறேன், எனக்கு தெரிந்த பெண்களில்,
கிராமப்புற ஏழைகள் முதல் மிகவும் படித்த
நகர்வாழ் செல்வந்த பெண்கள் வரை, அமெரிக்கப்
பெண்கள் சுதந்திரத்தை அனுபவிக்கின்றனர்,
அதுபோல் நாமில்லை என்று
பொறாமையை வெளிப்படுத்திய ஒருவரைப் பற்றி என்னால் நினைத்துப் பார்க்க முடியவில்லை.
அவர்களை சமூகத்தை இழந்த பெண்களாக அவர்கள் கருதுகின்றனர், பாலியல் வன்முறை மற்றும் சமூக விரோத செயல்களால் இலகுவில் பாதிக்கப்படக்கூடியவர், ஒழுக்கத்தை விட தனிப்பட்ட பொருளாயத
உந்துதலுக்கு ஆளானவர்கள், இறைவனை மதியாதவர்கள் என்பதே அவர்களது கருத்து.Lila Abu-Lughod
போர்வெறியர்களின் சொந்த நலன்களுக்காக பெண்கள் ஒரு
முக்கியமான சாக்குப்போக்கு ஆக்கப்பட்டுள்ளனர். முஸ்லிம் பெண்கள் ஆதரவற்றவர்கள் மற்றும் பாதிக்கப்படக்கூடியவர்கள்
என்ற தவறான கதை மேற்கத்திய சக்திகள் ஊடகங்கள் மூலம் தங்கள் ஏகாதிபத்திய
லட்சியங்களை நியாயப்படுத்த பயன்படுத்தியது.
அல்ஜீரியாவில் முஸ்லிம் பெண்களின் உடல் மறைப்பு கலாசாரத்தை
அழிப்பது காலனித்துவப் போரின் முக்கிய அம்சங்களில் ஒன்று என்று பிரெஞ்சு அரசியல்
தத்துவஞானி Frantz Fanon தனது ‘A
Dying Colonialism’ என்ற
புத்தகத்தில் குறிப்பிடுகிறார்.Frantz Fanon
இவர்கள் கூறும் முன்னேற்றம் மற்றும் சுதந்திரம் என்பது
மேற்கத்திய தராதரங்களைக் கடைப்பிடிப்பதாகும். முஸ்லிம் நாடுகளில் குடும்ப மற்றும்
சமூக கட்டமைப்பை
சீர்குலைக்கும் ஒரு வழியுமாகும். பாலின அரசியல் மற்றும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட
பெண்ணியம் ஆகியவை பல ஆண்டுகளாக இந்த நோக்கத்திற்காக பயன்படுத்தப்படும் இவர்களது வலுவான
கருவிகள்.
பொதுவாக முஸ்லிம் சமூகங்களிலும், குறிப்பாக ஈரானிலும் கூட பெண்கள் எதிர்கொள்ளும்
பிரச்சினைகள் இருக்கலாம் ஆனால் அந்த பிரச்சினைகளை வெளியாட்கள் கதையை கடத்த
அனுமதிக்காமல் விவேகத்துடனும் சாதுர்யமாகவும் தீர்க்க முடியும்.
மேற்கத்திய நாடுகளே முன்மாதிரி என்ற கருத்து விமர்சன
ரீதியாக ஆராயப்பட வேண்டும் மற்றும் ஈரானிய பெண்கள் அனுபவிக்கும் சுதந்திரங்களும்
ஏகாதிபத்திய சக்திகளின் சதிகளுக்கு எதிராக பாதுகாக்கப்பட வேண்டும்.
-----
கட்டுரையாளர் Humaira Ahad தற்போது தெஹ்ரானில் உள்ள ஒரு பல்கலைக்கழகத்தில் தனது PhD
படிப்பை தொடர்ந்து வருகிறார். அவர் இந்தியாவின்
முக்கிய ஊடக நிறுவனங்களில் பணிபுரிந்துள்ளார் மற்றும் பல்வேறு காஷ்மீர்
வெளியீடுகளுக்கு எழுதி வருகிறார்.
No comments:
Post a Comment