ஈரானில் ரமழான் கலாசாரம்

Ramadhan Culture in Iran

ரமழான் இஸ்லாமிய சந்திர நாட்காட்டியின் ஒன்பதாம் மாதமாகும். இக்காலக்கட்டத்தில் முஸ்லிம்களும் வைகரையிலிலிருந்து இருட்டின் ஆரம்பம் வரை உண்ணாது, பருகாது நோன்பிருப்பர். இது பசியடக்குதல், பொறுமைகாத்தல் போன்றனவற்றுக்கு நல்லதொரு பயிற்சியாகும். அதேவேளை, வசதி படைத்தோர் வறியோரின் கஷ்டங்களை புரிந்து கொள்வதற்கான ஒரு வாய்ப்புமாகும். ரமழான் மாதமென்றால் சிறியோர் பெரியோர் வித்தியாசமின்றி, எல்லா முஸ்லிம்கள் மனதிலும், ஓர் இனம் புரியாத மகிழ்ச்சி, சந்தோசம், குதூகலம் ஏற்படுவதைக் காணலாம். பசி பட்டினியுடன் தம்மை வருத்திக்கொள்ளும் ஒரு சன்மார்க்கக் கடமையை நிறைவேற்றுவதற்காக முஸ்லிம்கள் ஏன் இந்த அளவு உற்சாகமாக இருக்கின்றனர் என்பது முஸ்லிமல்லாதோருக்கு ஆச்சர்யத்தை ஏற்படுத்துகிறது.

ரமழான் மாதத்தில் நோன்பிருப்பது இஸ்லாத்தின் ஐம்பெரும் கடமைகளில் ஒன்றாகும். ஏனையவை விசுவாச பிரகடனம், தினசரி ஐவேளைத் தொழுகை, ஏழை வரி மற்றும் வாழ்விலொருமுறை மக்காவுக்கான புனித யாத்திரை ஆகும்.

ரமழான் மாதம் ஆரம்பித்தவுடன் முஸ்லிம்கள் தமக்கிடையில் ‘ரமழான் கரீம்’, ‘ரமழான் முபாரக்’ போன்ற வாழ்த்துக்களை பரிமாறிக்கொள்வர். பள்ளிவாசல்கள் விசேடமாக அலங்கரிக்கப்பட்டிருக்கும்.

உலகில் எல்லா நாடுகளிலும் புனித ரமழான் மாதத்துக்கே உரிய சிறப்பு சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் முஸ்லிம்கள் மத்தியில் உள்ளன. சில ஈரானிய இனக்குழுக்கள் மத்தியில் உள்ளவற்றை இங்கு கொஞ்சம் ஆராய்வோம்.

மஸந்தரான்

மஸந்தரான் என்பது ஈரானின் வடக்கில் உள்ள ஒரு நகரமாகும். இங்குள்ள முஸ்லிம்கள் புனித ரமழானை, அதற்கு முன்னைய மாதமான ஷ'பானின் இறுதியில், மூன்று நாட்கள் நோன்பிருந்து வரவேற்பர். ஷ'பானும் இஸ்லாம் போற்றும் மாதங்களில் ஒன்று என்பது குறிப்பிடத்தக்கது.

இந்த மக்கள் நோன்பு திறப்பதற்கு முன் சூரா ‘அன்- ஆம்’ (புனித குர்'ஆனின் 6வது சூரா) சூராவை கூட்டாக ஓதுவார்.  இதனை அவர்கள் ‘கதம் ஏ அன்-ஆம்’ என்பர்.

கிழக்கு அசர்பைஜான்

கிழக்கு அஜர்பைஜானிலுள்ள ஒவ்வொரு குடும்பத்திலிருந்தும் பெண்கள் ஒன்றிணைந்து, ரமழானில் கடைசி வெள்ளிக்கிழமை அன்று ஒரு பையைத் தைத்துக்கொள்வார்கள். இதற்கு "பரக்கத் கிசாசி" (அதிர்ஷ்டப் பை) என்று பெயர். அந்தப் பையில் கொஞ்சம் பணத்தை போட்டு அடுத்த ரமலான் வரை பத்திரப்படுத்தி வைப்பார்கள். இவ்வாறு செய்வதால் தமது குடும்பத்தை வறுமை தாக்காது என்பது அவர்களது நம்பிக்கை. 

ஷீராஸ்

 இங்குள்ள மக்கள் ரமழானின் இறுதி வெள்ளிக்கிழமை பள்ளிவாசலில் கூடிவிடுவார்கள். இத்தினத்தை "ஜூம்மேஹ் அல்வதாயி" என்று அழைப்பார்கள். இத்தினம் முழுவதும் வணக்க வழிபாடுகளில் ஈடுபடுவார்கள். இளம் பெண்கள் தமக்கு நல்ல வரன் அமையவேண்டும் என்றும், பிள்ளைகளற்றோர் பிள்ளை வரம் வேண்டியும் பிரார்த்திப்பார்கள்; கற்பினித் தாய்மார்கள் தமக்கு கிடைக்கவுள்ள பிள்ளைக்கான முதலாவது சட்டையை அந்த பள்ளிவாசலிலேயே தைத்துக்கொள்வார்கள். இவ்வாறு செய்வதால் தமது வாழ்க்கையில் சுபீட்சமுண்டாகும் என்பது அவர்களது நம்பிக்கை.

துருக்மான்

நாட்டின் வடகிழக்கு பகுதிகளில் வசிக்கும் துர்க்மான் மக்கள் மத்தியில் பல ரமழான் சடங்கு சம்பிரதாயங்கள் உள்ளன. அதிலொன்றுதான் "யா ரமழான்" சடங்கு. யாரி ரமழான் (ரமழான் நடுப்பகுதி) என்ற சொல்லில் இருந்து மருவியது. ரமழானின் 14ம்-15ம் இரவுகளில் சமயப்பெரியார் ஒருவர் மற்றும் சிலரையும் அழைத்துக்கொண்டு பைத்துகளை ஓதிக்கொண்டு வீதிவலம் வருவார். ரமளானின் முதல் பாதியை சிறப்பாக முடித்ததற்கு வாழ்த்து தெரிவித்தும் அதுபோல் அடுத்த பாதியையும் சிறப்பாக முடிப்பதற்கு ஆர்வமூட்டும் விதத்திலும் அந்த பைத்துகள் அமைந்திருக்கும். இவர்கள் வரும்போது வீட்டில் உள்ளவர்கள் அன்பளிப்புகளை வழங்குவர். இவ்வாறு சேகரிக்கப்பட்ட அன்பளிப்புகள் அனைத்தையும் ஏழை எளிய மக்களுடன் பகிர்ந்துகொள்வர்.